Wet arbeidsmarkt in Balans (WAB)

Ontslagrecht

Met het wetsvoorstel wordt beoogd te bereiken dat meer werknemers een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd krijgen. Voor de werknemer dient het daarom aantrekkelijker te worden om een dergelijk contract aan te gaan. Daartoe is een aantal voorstellen gedaan op het terrein van het ontslagrecht, de proeftijd en de transitievergoeding.

Ten eerste wordt voorgesteld om een cumulatiegrond toe te voegen aan de redelijke gronden voor ontslag. Wanneer de arbeidsovereenkomst op basis van deze grond wordt ontbonden, kan de rechter, naast de transitievergoeding en de billijke vergoeding, een extra vergoeding toekennen aan de werknemer als compensatie. Deze vergoeding bedraagt niet meer dan maximaal de helft van de transitievergoeding waarop de werknemer aanspraak heeft bij beëindiging van de arbeidsovereenkomst.

Ten tweede stelt de regering voor om de maximale proeftijd, ingeval van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd, te verlengen van twee naar vijf maanden. Wanneer het een arbeidsovereenkomst betreft voor bepaalde tijd van twee jaar of langer, wordt voorgesteld om de proeftijd te verlengen tot drie maanden. Ten derde vindt de regering het wenselijk om te kunnen afwijken van de transitievergoeding wanneer het een ontslag om bedrijfseconomische redenen betreft. De cao dient dan wel te regelen dat een werknemer recht heeft op een voorziening die bijdraagt aan het beperken van werkloosheid of dient een redelijke financiële vergoeding te omvatten.

Transitievergoeding

Ten aanzien van de transitievergoeding heeft de regering een aantal regelingen voorgesteld. Ten eerst wordt voorgesteld om het recht op en de opbouw van de transitievergoeding aan te passen, in die zin dat de referteperiode van twee jaar wordt afgeschaft en dat de opbouw van de transitievergoeding voor jaren dat de arbeidsovereenkomst langer dan tien jaar heeft geduurd, wordt verlaagd. Het wetsvoorstel regelt dat de werkgever vanaf dag één een transitievergoeding verschuldigd is van een derde maandsalaris, ongeacht de lengte van het dienstverband.

De werkgever is momenteel eveneens een transitievergoeding verschuldigd ingeval van langdurige arbeidsongeschiktheid van de werknemer en bij bedrijfsbeëindiging wegens pensionering of ziekte van de werkgever. Dit vindt de regering niet wenselijk en daarom stelt zij voor om de werkgever te compenseren in deze kosten.

Financiering van de WW

Zoals al aangegeven is het doel van het wetsvoorstel dat het vaste contract voor werkgevers aantrekkelijker wordt ten opzichte van een flexibel contract. Om dit te bereiken vindt de regering dat werkgevers een lagere WW-premie dienen te betalen voor een werknemer met een vast contract dan voor een werknemer met een flexibel contact.

Heeft u vragen over dit artikel of wilt u meer weten? Neemt u dan gerust contact op met een van onze arbeidsrechtspecialisten (telefonisch: 0495 – 536138 of per e-mail: sierssel@abenslag.nl of tzusterzeel@abenslag.nl)