Per 1 januari 2020 is de Wet Arbeidsmarkt in Balans (WAB) in werking getreden. In onze WAB-special hebben wij u op de hoogte gesteld van de nieuwe ontslaggrond: de i-grond, ook wel de cumulatiegrond genoemd. Deze ontslaggrond zou een oplossing moeten bieden voor het tot dan toe strenge en moeilijke (gesloten stelsel van) ontslagrecht. De eerste vier uitspraken* waarbij een beroep is gedaan op deze i-grond zijn een feit. Conclusie? Tot op heden wordt de i-grond afgewezen.

Afwijzing door ontbrekende motivering

De kous wordt echter snel afgedaan. Met (vrijwel) identieke bewoordingen wordt beschreven dat de cumulatiegrond is bedoeld voor gevallen dat het voortzetten van een dienstverband niet meer van de werkgever kan worden verlangd, ondanks dat betreffende werkgever dit niet kan baseren op één enkele ontslaggrond. Werkgevers moeten dit motiveren en onderbouwen met omstandigheden uit meerdere ontslaggronden samen. Aan deze motivering is volgens de rechters niet voldaan bij een enkele stellingname dat de primair en subsidiair aangehaalde ontslaggronden tezamen een redelijke i-grond oplevert.

Uitspraak 27 maart 2020

Enkel de zaak van 27 maart 2020 is in zeer beperkte mate aan een inhoudelijk oordeel onderhavig geweest. In deze zaak is primair een beroep gedaan op disfunctioneren (d-grond) en subsidiair op de cumulatiegrond (i-grond) bestaande uit disfunctioneren en een verstoorde arbeidsrelatie (g-grond). De werknemer, in dienst vanaf oktober 2017 met een contract voor onbepaalde tijd, heeft in deze zaak drie keer een evaluatiegesprek gehad waarbij lage scores zijn gerapporteerd. Volgens de werkgever was dit voldoende reden voor ontslag wegens disfunctioneren en legde de werknemer een vaststellingsovereenkomst voor. De onderhandelingen liepen echter spaak, waarna de werknemer aangaf enkel nog vanuit huis zijn werkzaamheden te verrichten en hij zich anders ziek zou melden. Hierop diende de werkgever een verzoek tot ontbinding in bij de Rechtbank.

De rechter oordeelt ten aanzien van de i-grond dat deze (wederom) onvoldoende is toegelicht. Daarnaast stipt de rechter aan dat de cumulatie een goede motivering vereist omdat de waarborgen van de d-grond (zoals kans op verbeteren) de werknemer niet mogen worden ontnomen en het op de weg van werkgever had gelegen om de verhouding met werknemer te normaliseren.

Conclusie?

Het is met bovenstaande uitspraken te vroeg voor een inhoudelijke conclusie over de i-grond. Echter blijkt wel dat alsnog de nodige hobbels genomen moeten worden. Iets wat ons bevreemd, de extra ontslaggrond is immers in het leven geroepen om het ontslag te vergemakkelijken met als achterliggende gedachte dat meer vaste contracten worden aangeboden.

Wilt u meer informatie over de mogelijkheden van ontslag onder de WAB? Neem dan contact op met een van onze Arbeidsrecht advocaten via het telefoonnummer 0495 – 53 61 38.

* De vier uitspraken: 17 februari 2020: ECLI:NL:RBNHO:2020:1036; 5 maart 2020: ECLI:NL:RBOBR:2020:1499; 27 maart 2020: ECLI:NL:RBMNE:2020:1221; 30 maart 2020: ECLI:NL:RBROT:2020:2915