Het Coronavirus en de beperkende overheidsmaatregelen hebben hun weerslag op de economie. Ondernemers worden flink getroffen en kampen met liquiditeitsproblemen doordat hun omzet ineens is weggevallen dan wel aanzienlijk is gedaald. Er wordt een groot aantal faillissementen verwacht.

Een aanzienlijk deel van deze faillissementen zal ondernemingen betreffen die voor de Corona-crisis financieel gezond waren en toekomstsperspectief hebben zodra de overheidsbeperkende maatregelen niet meer nodig zijn. De reden dat deze ondernemingen hun schulden niet meer kunnen voldoen, ligt met name in tijdelijke liquiditeitsproblemen.

Hoewel schuldeisers op dit moment nog vaak bereid zijn om uitstel van betaling te verlenen bestaat de vrees dat steeds meer schuldeisers zullen kiezen voor de strategie van een faillissementsaanvraag om betaling van de onderneming af te dwingen. Dit leidt er feitelijk toe dat deze schuldeisers als het ware voordringen op andere schuldeisers die wel bereid zijn de ondernemer lucht te geven. Bovendien zullen er ondernemingen failliet worden verklaard terwijl zij in de kern potentie hebben om te blijven voortbestaan. Dit wordt onwenselijk geacht voor alle betrokken partijen en de economie als geheel.

De wetgever wil daarom ondernemingen die door Corona-crisis in liquiditeitsproblemen zijn gekomen tegemoet komen en enige lucht geven om te herstellen. Met invoering van de Tijdelijke betalingsuitstelwet 2020 wil de wetgever deze ondernemingen behoeden voor vermijdbare faillissementen en verhaalsacties van schuldeisers. De verwachting is dat de tijdelijke wet na goedkeuring op kort termijn wordt ingevoerd en in ieder geval zal gelden tot oktober 2020 met een mogelijkheid tot verlenging.

Kern van de voorgestelde regeling is dat een onderneming van wie het faillissement wordt aangevraagd de mogelijkheid krijgt de rechtbank te verzoeken de behandeling van de faillissementsaanvraag aan te houden voor een termijn van maximaal 2 maanden met de mogelijkheid tot verlenging.

De rechtbank zal een dergelijk verzoek toewijzen indien aan de volgende voorwaarden is voldaan:

• De onderneming kan niet voldoen aan zijn betalingsverplichting wegens een gebrek aan liquide middelen;
• De liquiditeitsproblemen zijn hoofdzakelijk of uitsluitend ontstaan doordat de onderneming de bedrijfsvoering niet (volledig) heeft kunnen voortzetten vanwege de beperkende overheidsmaatregelen;
• Voor afkondiging van de beperkende overheidsmaatregelen had de onderneming geen financiële problemen;
• De onderneming heeft toekomstperspectief en verdiencapaciteit;
• De schuldeiser die het faillissement heeft aangevraagd wordt door de aanhouding niet wezenlijk en onredelijk in zijn belangen geschaad.

Indien de rechtbank het verzoek om aanhouding toewijst, wordt de onderneming gedurende de aanhouding van de behandeling betalingsuitstel verleent voor de vordering van de aanvrager van het faillissement en kan deze aanvrager zijn overeenkomsten met de onderneming niet beëindigen of opschorten. Tevens kan de onderneming de rechtbank verzoeken dat de bevoegdheid van de aanvrager van het faillissement tot uitwinning van zekerheden (pand en hypotheekrechten) op goederen van de onderneming niet langer kan worden uitgeoefend zonder voorafgaande machtiging van de rechtbank. Let op, voor de overige schuldeisers heeft de aanhouding van de behandeling van de faillissementsaanvraag geen gevolg.

Het wetsvoorstel geeft daarnaast de onderneming die geconfronteerd wordt met beslag of het uitwinnen van zekerheden door een schuldeiser de mogelijkheid om via een kort geding de rechter te verzoeken de executie op te schorten of het beslag op te heffen. Voor toewijzing van dit verzoek gelden dezelfde voorwaarden als voor toewijzing van een verzoek tot aanhouding van de behandeling van de faillissementsaanvraag.

Heeft u naar aanleiding van dit artikel nog vragen, neem dan gerust contact op met mevrouw mr. E.A.H. van Deursen, bereikbaar via 0492 – 749 990 of via edeursen@abenslag.nl.